Kuru fasulye deyip geçmeyin; Gürcü mutfağından çıkan bu yorum, tanıdığınız tatlara benzese de bambaşka bir lezzet yolculuğuna çıkarıyor. Özellikle ceviz ve baharatla zenginleşen Lobio, sofralarda farklılık arayanlar için harika bir alternatif.
Geçtiğimiz yaz Tiflis’te küçük bir aile restoranında ilk kez tattığım Lobio, o kadar sade ama o kadar derin tatlar barındırıyordu ki, dönüşte tarifini araştırmaya koyuldum. Türk mutfağındaki piyazla uzaktan akraba sayılabilir ama kendine has dokusuyla çok daha aromatik ve doyurucu bir tarif. Üstelik vegan beslenenler için de mükemmel bir seçenek.
Malzemeler:
-
2 su bardağı haşlanmış kuru fasulye (barbunya ya da kırmızı fasulye tercih edilir)
-
1 büyük soğan (ince doğranmış)
-
2 diş sarımsak (ezilmiş)
-
1 çay bardağı dövülmüş ceviz içi
-
2 yemek kaşığı nar ekşisi
-
1 tatlı kaşığı ezilmiş kişniş tohumu
-
1 çay kaşığı kırmızı toz biber
-
1 çay kaşığı karabiber
-
2 yemek kaşığı zeytinyağı
-
Tuz (damak zevkine göre)
-
Taze kişniş ya da maydanoz (servis için)
Yapılışı:
-
Fasulyeleri bir gece önceden suya koyun, ertesi gün yumuşayana kadar haşlayın. Suyu süzüp bir kenara ayırın.
-
Geniş bir tavada zeytinyağını kızdırın. Soğanları ekleyip kısık ateşte, rengi dönene kadar kavurun.
-
Ezilmiş sarımsağı ekleyip 1-2 dakika daha karıştırarak pişirin.
-
Haşlanmış fasulyeyi tavaya alın. Tahta kaşıkla hafifçe ezerek püreye yakın ama tane dokusu da kalan bir kıvam oluşturun.
-
Ceviz içi, nar ekşisi, kişniş tohumu, toz biber ve karabiberi ekleyin. Güzelce harmanlayın.
-
Eğer karışım çok yoğun olursa, biraz su ya da haşlama suyundan ekleyerek istediğiniz kıvama getirin.
-
Kısık ateşte 5 dakika kadar pişirin. Aromaların birbirine karışması için bu adımı atlamayın.
-
Ocağı kapattıktan sonra oda sıcaklığında ılımaya bırakın. Ilık ya da soğuk servis edebilirsiniz.
Ben bu tarifi bazen kızarmış ekmekle bazen de roka salatasıyla servis ediyorum. İçindeki ceviz ve baharatlarla tam bir tat bombası. Klasik fasulye tariflerinden sıkıldıysanız, bu sıra dışı yorumu mutlaka denemelisiniz.
Okuma Notu: Gürcü mutfağına meraklıysanız “The Georgian Feast” adlı kitabı tavsiye ederim. Hem tariflerle dolu hem kültürel bir rehber gibi.
Siz bu tarifi denediniz mi ya da farklı bir versiyonunu yapıyor musunuz? Yorumlarda paylaşmayı unutmayın.